XXVIII

U rodziców Michała zostaliśmy na noc Dopuszczałam do siebie taką opcję , więc miałam przy sobie odpowiedni ekwipunek. Zadzwoniłam tylko do mamy i Magdy i uprzedziłam je ,że będę z jednodniowym opóźnieniem. Obie nie były zachwycone, bo chciały mnie mieć już przy sobie. Rano tuż po przebudzeniu zaczęliśmy szykować się do śniadania i mającego nastąpić po nim wyjazdu Właściwie to ja się szykowałam a Misiek siedział przed telewizorem, który miał w swoim pokoju , gdzie zresztą nocowaliśmy oglądając jakieś głupoty i ciągle komentując.

-Patrz ona ma 16 lat i już dwójkę dzieci ,a teraz robi test , bo może być w trzeciej ciąży- mówił podekscytowany

-Mhm-mruknęłam tuszując rzęsy

-Ja pierdole jaka patologia to jest chyba ściema ten program , zresztą kto by jej zrobił te dzieci- komentował dalej

A ja nadal się malowałam i z coraz większym poirytowaniem słuchałam relacji „Trudnych Spraw” , czy innego „Dlaczego ja?”

-Ty kurwa ona jest w tej trzeciej ciąży- ekscytował się

-Misiek weź się ogarnij! Ja pierdolę co Cię tak jara ta dziewucha?! Może byś się ubrał , bo za chwilę musimy zejść na dół , na śniadanie– wybuchłam w końcu

-Luzik bez stresu kotuś- wyszczerzył się i zaczął ubierać

Kiedy byliśmy już gotowi przejrzałam się ostatni raz w podręcznym lusterku. Niby wszystko było dobrze , a jednak się stresowałam ,czy wyglądam odpowiednio , mimo że wczoraj mama Michała zapewniała mnie ,że wywarłam pozytywne wrażenie

-Michał nie za krótka ta sukienka?- zapytałam

-Jak dla mnie mogłaby być krótsza- odpowiedział

-Michał…-warknęłam

-No jest dobrze , wyglądasz ślicznie- uśmiechnął się

-A makijaż nie za mocny, nie chce wyglądać jak dziwka?

-No tak to Ty raczej nigdy nie będziesz wyglądać , a makijaż jest  w sam raz- powiedział

-No dobra , ale daj mi 2 minuty to ja zatrę te szminkę i nałożę jakoś delikatniejszą- oznajmiłam

-O super , a ja zobaczę jak skończy się ten program , no wiesz o tej dziewczynie….

- Co to ma 16 lat jest w trzeciej ciąży i kto jej kurwa te dzieci zrobił- dokończyłam za niego

-A czyli już coś wspominałem –zmieszał się i znów zasiadł przed tv

-Powiem wszystkim w Spale jaki chłam oglądasz- zagroziłam

-Ta wielkie mi co , a myślisz , że dlaczego oni mają taką oglądalność?-zapytał

-No dlaczego?

-Bo cała Reprezentacja i pół Jastrzębskiego Węgla ich ogląda- odpowiedział

Akurat skończyłam malować usta więc stanęłam oparta o drzwi ,spojrzałam na Michała z politowaniem i powiedziałam

-Chodź słoneczko wieczorem obejrzysz te swoje paradokumenty

-Ej Ty wiesz ,że w tych szpilach to masz nogi do samej dupy?- wyszczerzył się

-Wyrażaj się Kubiak , a bez to dokąd mam ?- spytałam

-Oj chodź już lepiej , bo chyba nie rozumiesz moich komplementów- westchnął

-Tylko się na śniadaniu hamuj ,bo to moja pierwsza wizyta i wiesz lepiej żeby była kulturalna- puściłam mu oczko

-Okey będę się zachowywał- zaśmiał  się i już mieliśmy wychodzić kiedy nagle postanowiłam zapytać :

-Michał ,a wiesz już co z kolejnym sezonem ligowym? –zapytałam

-No jest parę ofert , w tym jedna z Ankary i jest całkiem korzystna pod względem finansowym ,a przede wszystkim rozwoju- powiedział

-No to fajnie ,że nawet w Turcji Cię doceniają- powiedziałam choć byłam trochę smutna

-Ale wiesz , że rzadko byśmy się widywali- powiedział

-Jak byłbyś w Jastrzębiu a ja Rzeszowie to i tak widywalibyśmy się nie za często ,a dla mnie najważniejszy jest  Twój rozwój- powiedziałam

-No a może pojechałabyś ze mną?-zapytał

-Michał i co ja bym tam robiła , tu mam pracę w klubie który kocham od dziecka , jak z niej zrezygnuje to pewnie drugiej szansy nie będzie –odpowiedziałam

-Nie no rozumiem , głupio zapytałem

-Damy radę nie?- spytałam smutno

-Pewnie , że damy ,ale jest jeszcze trochę czasu , więc nie rozmawiajmy o tym- zaproponował Michał

-Masz rację martwić się będziemy później- odpowiedziałam i zeszliśmy na śniadanie

Wizyta w domu Michała nie trwała już długo. Mieliśmy jeszcze pojechać do Magdy, a później Michał miał wrócić do rodziców ,żeby spędzić z nimi 2 dni , tak jak ja ze swoją mamą zanim wrócimy do Spały. Gdy wsiedliśmy do samochodu i ruszyliśmy w drogę powrotną Misiek zapytał:

-I co nie było tak źle?

-Daj spokój było cudownie, masz przemiłych rodziców. Tak serdecznie mnie przyjęli ,a Twoja mama żegnała się ze mną czulej niż z Tobą witała-wypięłam język

-I było się stresować?- wyszczerzył się

-Przecież prawie się nie stresowałam- powiedziałam

Dzień był dość ciepły i nawet klimatyzacja samochodowa nie zmieniła faktu , że byłam spragniona , a jak na złość nie miałam w torebce żadnego napoju , dlatego już po 20 minutach drogi wyjęczałam:

-Misiu pić mi się chce.

-A co konkretnie chcesz?- zapytał mój chłopak skręcając na stacje benzynową

-Cokolwiek byle zimne i jak mają tu lody to też chce, najlepiej czekoladowe- zakomunikowałam

Po chwili Michał był już z powrotem z butelką wody i pysznym lodem.

-Dziękuję skarbie – cmoknęłam go w policzek

-Jestem dla Ciebie za dobry- zaśmiał się

-Oj już bez przesady- skwitowałam i ruszyliśmy w dalszą drogę

Kurwa!-krzyknęłam w pewnym momencie

-Gdzie?- zainteresował się Kubi

-Moja nowa sukienka , a niech to –wrzasnęłam

-Tak to jest jak się lodów zachciewa- skomentował przyjmujący

-I jak ja pojadę do Magdy?- zapytałam

-Normalnie wejdziesz do domu i się przebierzesz

-Nie mam w co , moje ubrania są w Spale i Rzeszowie, tu jest tylko parę byle jakich ciuchów

-No to podjedziemy do jakiegoś sklepu i szybko coś wybierzesz, pasuje?- zapytał

-Ta.. pasuje-odburknęłam nadal zła

Zaparkowaliśmy pod pierwszym lepszym sklepem, wokoło którego było najmniej ludzi. Wolałam nie paradować jak głupia z wielką plamą na sukience. Do tego nie chciałam ,żeby ludzie rozpoznali Kubiaka , bo wtedy nie ruszylibyśmy do Magdy do wieczora.

-Mam iść z Tobą?- zapytał Misiek

-No raczej-rzuciłam i wyszłam z samochodu

W sklepie dość szybko wybrałam ładną sukienkę. Poszłam więc ją od razu założyć do przymierzalni , a z portfela wyciągnęłam pieniądze i poprosiłam Miśka ,żeby poszedł zapłacić.

-No bez przesady schowaj te pieniądze , ja zapłacę- powiedział

-Michał nie będziesz mi robił prezentów bez okazji-odpowiedziałam

-Chyba mogę kupić dziewczynie sukienkę- lekko się zdenerwował

-Masz zamiar kłócić się w sklepie –warknęłam

-Okey daj te swoje pieniądze-powiedział po czym wziął ode mnie banknot i poszedł w kierunku kasy

Mieliśmy szczęście , bo nie natknęliśmy się na ludzi, więc nikt nie zaczepił Miśka z prośbą o autograf, czy zdjęcie. Sprzedawczyni też nie rozpoznała przyjmującego , cóż widać kibicem siatkówki to ona nie była. Ze sklepu wyszliśmy w ciszy , w samochodzie też się do siebie nie odzywaliśmy. W końcu nie wytrzymałam:

-Zamierzasz się nie odzywać przez taką głupotę- zapytałam

-Skoro to głupota , to mogłaś mi dać zapłacić-powiedział chłodnym tonem Michał

-Dobra nawet nie będę nic mówić, bo to bez sensu- skomentowałam i zaczęłam wpatrywanie w szybę

-Mam Cię wysadzić przy domu , czy u Magdy?- spytał chłodno Michał ,kiedy byliśmy już prawie na miejscu

-Może być przy domu, przejdę się , chociaż myślałam ,że pójdziemy do Magdy razem

-No ale nie pójdziemy , bo ja wracam teraz do domu-odburknął

-Widzę ,że Twój choleryczny charakterek się ujawnił – powiedziałam zdenerwowana

-Nagle Ci charakter przeszkadza ,a może coś jeszcze?- warknął

-Wiesz co.. jedź już lepiej

-Tak właśnie zamierzam- powiedział ,gdy zamykałam drzwi

-Jedź ostrożnie- nakazałam mimo złości na niego

-Nie musisz się o mnie martwić-rzucił i odjechał

Wściekła ruszyłam w kierunku domu rodziców Madzi. Po kilku minutach spaceru byłam już na miejscu. Zadzwoniłam dzwonkiem i już po chwili byłam w środku witając się z brunetką.

-jak się czujesz?- zapytałam

-Dobrze , oprócz lekkiego szoku i niedowierzania jest dobrze-zaśmiała się

-No to się cieszę-uśmiechnęłam się

-A gdzie Michał?- zapytała moja przyjaciółka

-Nawet mi nie mów o tym debilu-odpowiedziałam

-Widzę ,że Kubiaczyna coś przeskrobał- z kuchni wyłonił się Zibi

-O cześć myślałam ,że Magda jest sama

-No coś Ty przecież ona jest słaba nie mogłem je tu zostawić- odpowiedział mi

-Dbasz o nią i to Ci się chwali-zażartowałam

-No się wie-odpowiedział brunet

-A kiedy wracają Twoi rodzice?-spytałam patrząc na Magde

-Jeszcze nie wiem ,ale trochę się boję ich reakcji-odpowiedziała dziewczyna

-Daj spokój , jesteś dorosła , a oni będą szczęśliwi- uspokoiłam ją

-To samo jej powtarzam- Bartman objął swoją dziewczynę i pocałował w skroń

-Ooo.. moje gołąbeczki-zaśmiałam się

-Chodź do salonu i powiedz co ten Twój gołąbeczek przeskrobał- powiedziała moja przyjaciółka

-Ehh...szkoda gadać-odrzekłam i poszłam usiąść

Było miło ,ale się skończyło :D Jak u Was? Ja już nie mogłam doczekać się weekendu :)Mam nadzieję, że to na górze się chodź trochę spodoba .GENIALNA ja zapomniałam dodać jednego rozdziału  przez co ni stąd ni z owąd znaleźliśmy się w poprzednim rozdziale u  rodziców Michała:/ Zauważyłam to dopiero dziś , dlatego musiałam trochę pozmieniać i przedłużyć wyjazd :D Tak naprawdę pierwsze 2 strony to rozdział w którym szykowaliśmy się do wyjazdu ,ale pozmieniałam go , żeby się w całości nie zmarnował, alei tak musiałam sporą cześć usunąć :/Proszę oczywiście o komentarze, bo lepszej motywacji nie ma. Chciałam też przypomnieć ,że na potrzebę bloga pewne fakty będą zmieniane. Chociaż by brak kontuzji Michała. Już na początku bloga miał pewien uraz i nie chcę go znów męczyć Nie wiem też czy będę miała serce wyrzucić Zibiego , ale to się jeszcze zobaczy. Mam nadzieję ,że Wam to nie przeszkadza jakoś bardzo :D Pozdrawiam i do kolejnego : )

PS: Rozdziały postaram się dodawać regularnie o ile będzie to możliwe to co piątek, ale ponieważ szykuje mi się pewien wyjazd nie wiem jak to będzie z przyszłym tygodniem